سنتز ذرات میان متخلخل جدید سیلیکای spb1 و spb1,2 و بررسی ریزساختار و خواص فیزیکی آنها

نانوساختارهای جدید سیلیکا به نام ذرات spb (ذرات سیلیکونی تهیه شده به روش سل-ژل و با استفاده از قالب کوپلیمرهای سه­ قطعه­ ای) با موفقیت در سامانه آب- نرمال اکتان (کمک­حلال)، در محیطی اسیدی ساخته شدند. از تترا اتوکسی سیلان (teos) به عنوان منبع سیلیکا، اتانول به عنوان کمک ­عامل سطح ­فعال و مخلوط دو کوپلیمر ppg-b-peg-b-ppg و peg-b-ppg-b-peg (پلورونیک) به عنوان قالب، استفاده شد. ذرات جدید سیلیکای میان­ متخلخل تهیه شده، با استفاده از آزمون­ های جذب و دفع نیتروژن (bet)، میکروسکوپی الکترونی پویشی (sem) و میکروسکوپ الکترونی عبوری (tem) شناسایی شدند. نتایج به ­دست آمده نشان داد، می­ توان با به­ کارگیری مخلوط دو کوپلیمر قطعه­ ای به عنوان قالب، تخلخل ذرات میان متخلخل و خواص سطحی آنها را بهبود بخشید. همچنین مخلوط کوپلیمرهای سه­ قطعه­ ای می تواند توزیع اندازه حفره­ های ذرات میان­ متخلخل سیلیکا را به شکل توزیع نرمال تنظیم کند. مطابق با آزمون bet متوسط قطر حفره های ذرات سیلیکونی spb1,2 و spb1 به ترتیب ۵/۴۸ و ۳/۲۱ نانومتر تأیید شد. استفاده از مخلوط کوپلیمرهای قطعه­ ای، سطح ویژه و حجم حفره را برای ذرات سیلیکونی spb1,2 در مقایسه با ذرات spb1  افزایش داد. نتایج sem نشان داد، شکل ­شناسی این نمونه ­ها کروی ­شکل است. افزون بر این، حذف کمک ­حلال نرمال اکتان از محیط واکنش انبوه ­های بزرگ ناهمگنی را ایجاد می­ کند که منجر به تغییرشکل ذرات از کروی به غیرکروی متخلخل می ­شود. این داده­ ها نشان می­ دهد، استفاده از قالب مخلوط دو کوپلیمر سه ­قطعه ­ای اثر مهمی بر تخلخل، سطح ویژه، شکل­ شناسی و ریزساختار ذرات جدید میان­ متخلخل سیلیکا دارد.